​​Ik was uitgenodig voor een open dag van een democratische school (voortgezet onderwijs): VO de Vallei.

Toen ik binnenkwam, was er een jongere in de aula de sterren van de hemel aan het spelen op de piano. Wauw, kippevel, wat een binnenkomst!

Het gebouw lijkt in niks op een reguliere middelbare school. Het is een school met verschillende ruimtes, allemaal op de begane grond. Een aula, een studieruimte, een keuken, een stilte-lees ruimte, een muziekstudio, een fotolab, een ruimte voor scheikunde en natuurkunde, een ruimte waar dingen gemaakt worden in creatieve zin. In de aula staat dus een piano, maar ook een pooltafel, gezellige zitjes en eetplekken. 

Centraal staat de sociocratische en democratische manier van werken en leven. Dat betekent dat kinderen in alles wat er op school plaats vindt worden betrokken. Zij zijn mede eigenaar. Ze geven hun school zelf vorm. Daartoe hebben ze verschillende  kringen waarin ideëen, afspraken en regels worden besproken.

Ik voelde energie, zin en dacht alleen maar: dit zou het onderwijs voor élk kind moeten zijn! Hier wordt elk kind werkelijk gezien, gehoord en begrepen. Hier wordt spelen, hangen, ontdekken en uitproberen gezien als ontwikkelen. Hier is er geen energieverlies van docenten die kinderen iets moeten bij brengen. Nee, als je hier docent (coach) bent, dan kunnen kinderen kiezen voor jou, voor jouw lessen. Dat betekent dat je alleen maar les geeft aan oprecht nieuwsgierige jongeren!

Hier mag je je vervelen. Het vertrouwen is er namelijk dat je vanzelf wel weer nieuwsgierig wordt. Ieder mens is namelijk van nature nieuwsgierig!

Het leven als leerschool, wauw!